به نقل از «فارس»

فرونشست در حال نفوذ به مرکز شهر اصفهان است

تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۲۳۶۱۳

احمدرضا لاهیجان‌زاده مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان با بیان اینکه فرونشست یکی از چالش‌های اصلی محیط زیستی اصفهان است، اظهار داشت: از ۳۵ دشت استان که مورد مطالعه قرار گرفته است، ۲۹ دشت از نظر فرونشست در شرایط بحرانی قرار دارد و در صورتی که فکر اساسی برای این موضوع و تغذیه آبخوان‌های دشت اصفهان نشود، در سال ۱۴۱۰ نرخ فرونشست در شمال اصفهان به ۲ متر و در بخش مرکزی این کلانشهر به نیم متر خواهد رسید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه در صورت تداوم روند موجود، آبخوان‌های دشت اصفهان تا سال ۱۴۰۹ به طور کامل تخلیه می‌شود، افزود: فرونشست در دشت اصفهان، جمعیتی بالغ بر ۲.۵ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار خواهد داد، این درحالیست که نزدیک به یک هزار و ۲۰۰ کیلومتر مربع از مساحت اصفهان و شهرهای اطراف آن دچار فرونشست با نرخ ۱.۱۵ سانتی‌متر در سال است.

 

فرونشست در دشت اصفهان با محدوده اصلی شهر درگیر شده است

 لاهیجان‌زاده گفت: برخلاف دشت‌های دیگر دارای فرونشست در کشور، فرونشست در دشت اصفهان با محدوده اصلی شهر درگیر شده و به مرکز شهر در حال نفوذ است و همه سازه‌ها اعم از لوله‌های انتقال گاز، آب و فاضلاب، قطار شهری و بناهای تاریخی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با اشاره به هدف‌گذاری وزارت نیرو برای پایدار کردن رودخانه زاینده‌رود و احیای ۶۰ درصد تالاب گاوخونی تا سال ۱۴۰۴، اضافه کرد: باید حداقل ۱۰ تا ۱۵ مترمکعب آب در رودخانه زاینده‌رود در محدوده دشت اصفهان جریان داشته باشد تا روند فرونشست متوقف شود.

وی با بیان اینکه تأمین نکردن حقابه زیست محیطی و استمرار خشکی زاینده‌رود سبب تشدید فرونشست و گرد و غبار شده است، بیان کرد: در حال حاضر ۴۱ هزار و ۳۰۹ حلقه چاه مجاز و ۹ هزار و ۲۹۵ حلقه چاه غیرمجاز در استان اصفهان وجود دارد.

لاهیجان‌زاده آلودگی هوا را یکی دیگر از چالش‌های محیط زیستی استان عنوان کرد و گفت: کلانشهر اصفهان در سال ۹۸ با ۱۰۲ روز هوای آلوده و در سال ۹۹ با ۱۲۷ روز هوای آلوده، رتبه نخست را در این زمینه در میان کلانشهرهای کشور داشت.

 

افزایش ۲۳۸ درصدی روزهای آلوده در اصفهان

 مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان تصریح کرد: تعداد روزهای آلوده در اصفهان از ۷۲ روز در سال ۱۳۹۵ به ۱۷۲ روز در سال ۱۴۰۱ رسیده که گواه افزایش ۲۳۸ درصدی در مدت هفت سال است و اگر وضعیت به همین شکل ادامه یابد در چند سال آینده عمده روزهای سال استان ما ناسالم خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه میانگین ذرات مُعلق (PM 2.5) در هوای کلانشهر اصفهان با عدد ۳۷ میکروگرم بر مترمکعب بیش از هفت برابر استاندارد سازمان بهداشت جهانی است، افزود: افزایش هر یک میکروگرم بر مترمکعب این نوع از ذرات مُعلق در میانگین سالیانه، باعث مرگ ۳۱ نفر خواهد شد و بر اساس گزارش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۱۴۰۰، یک‌هزار و ۳۹۳ مرگ در کلانشهر اصفهان مُنتسب به ذرات مُعلق  (PM 2.5) اعلام شده است.

  لاهیجان‌زاده با اشاره به سیاهه انتشار ذرات مُعلق و میزان سهم آن در آلودگی اصفهان اضافه کرد: در شهر اصفهان منابع متحرک یعنی خودروها و موتورسیکلت‌ها سهم ۷۷ درصدی، ذوب‌آهن سهم ۶ درصدی و واحدهای آجرسازی سهم ۶.۵ درصدی در آلودگی هوا دارند.

 

سهم ۴۴ درصدی منابع متحرک در آلودگی هوای شهر اصفهان

 مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان ادامه داد: در شعاع ۵۰ کیلومتری اصفهان، سهم منابع متحرک در آلودگی ناشی از ذرات مُعلق ۴۴.۳ درصد، ذوب‌آهن ۴۳.۴ درصد و فولاد مبارکه ۶.۳ درصد است و ذوب‌آهن در ردیف دوم قرار دارد، درصورتی که این معضل در واحد صنعتی مذکور برطرف شود، ۴۳ درصد از این نوع آلودگی برطرف خواهد شد.

وی وضعیت شاخص کیفی هوای این استان در فصل بهار امسال را غیرقابل مقایسه با مدت مشابه سال گذشته خواند و گفت: در سه ماه نخست امسال وضعیت مطلوبی در مقایسه با سال گذشته داشتیم که مدیون بارش‌های خوب چند ماه اخیر و وزش باد بود.

لاهیجان‌زاده با بیان‌ اینکه ۸۰ درصد از جمعیت و ۷۰ درصد از صنایع استان در شعاع ۵۰ کیلومتری کلانشهر اصفهان مستقر است، تصریح کرد: تمرکز جمعیتی و صنعتی استان در هشت درصد از مساحت این خطه بارگذاری شده است و اگر این شرایط ادامه یابد، مشکلات اساسی برای کلانشهر اصفهان که جایگاه تاریخی و بین المللی دارد، به وجود می‌آید.

 مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با اشاره به ۲۲ منطقه حفاظت شده و تحت مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست استان در وسعت ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار تأکید کرد: در حفاظت از این مناطق با بسیاری از ارگان‌ها دچار چالش هستیم.

 

ظرفیت گردشگری مناطق حفاظت شده اصفهان مغفول مانده است

وی گفت: مناطق حفاظت شده قمیشلو و کلاه قاضی که به کلانشهر اصفهان مُتصل هستند، دارای ظرفیت خوبی در زمینه گردشگری طبیعی بوده که تاکنون مغفول مانده است.

لاهیجان‌زاده یکی دیگر از مشکلات اساسی محیط زیستی در استان را تغییر کاربری اراضی دانست و بیان کرد: بسیاری از این اراضی برای ساخت وساز و ایجاد واحدهای صنعتی تغییر کاربری یافته که بالای ۹۰ درصد آن‌ها غیرمجاز است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با اشاره به اقدام‌هایی که برای امحای پسماندهای بیمارستان‌ها در استان انجام شده است گفت: پسماندهای پزشکی ۵۷ بیمارستان با قرارداد منعقد شده، امحا می شود و ۱۵ تن در روز میزان امحای پسماندهای پزشکی است.

 وی افزود: همه بیمارستان‌های واقع در شعاع ۵۰ کیلومتری اصفهان، پسماندهای خود را برای امحا انتقال می‌دهند.

   لاهیجان‌زاده خاطرنشان کرد: هدف از بیان این قبیل آمارها، بیان واقعیت است تا دانشگاهیان برای رفع آن ها، ورود پیدا کنند.

پایان پیام/۶۳۱۰۱/ع

منبع: فارس

کلیدواژه: مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان فرونشست زمین زاینده رود مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان کلانشهر اصفهان لاهیجان زاده شهر اصفهان دشت اصفهان اصفهان م

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۲۳۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیط‌زیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعت‌گرایی ظهور یافت.

نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی) در مقاله‌ای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعه‌شناسی ایرانی» به این موضوع اشاره می‌کند که اهمیت به محیط‌‌زیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسان‌محوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعت‌محورانه‌ای را شکل داده  که در آن محیط‌زیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.

* محیطزیست  و مناطق حفاظت شده

به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیت‌های انسانی دانسته شده است و از همینجا مرز‌های محیط‌زیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه‌ حفاظت شده می‌شناسیم پدید آمد. شکل‌گیری این مرز‌ها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیط‌زیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمی‌گردد.

او در ادامه می‌نویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجه‌های محدودی که در اختیار شورای شکار قرار می‌گرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بوم‌شناختی اهمیت ویژ‌ه‌ای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که  بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.

* رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

آذری می‌نویسد مراتع و جنگل‌های واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیت‌هایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.

آذری در ادامه توضیح می‌دهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرز‌ها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیت‌های موجود، محیط‌زیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نام‌های پارک‌های ملی، پناهگاه‌های حیات‌وحش، مناطق حفاظت‌شده و آثار طبیعی ملی تعریف و رده‌بندی شد.

* جهان مدرن و محیط‌زیست

این پژوهشگر در ادامه می‌نویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده  با ملاک‌های جهانی و حتی نام‌های رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرز‌ها هرگز نیازی به انطباق با زیست‌بوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیده‌اند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهر‌های مدرن و نیاز‌های فزاینده‌اش بود که محیط‌زیست را متأثر می‌ساخت.

این نویسنده در جمع‌بندی این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرز‌ها تهدید شد عمدتاً فعالیت‌های جامعۀ روستایی بود. جامعه‌ای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرز‌های جغرافیایی و مرز‌های بهره‌برداری‌اش حریص‌تر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرز‌ها از دوسوی این جبهه‌ها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیط‌زیست در همە ابعاد و شاخص‌هایش را هدف گرفته است.  

انتهای پیام/